3/5/2010

Ελ. Βενιζέλος, μεθεόρτια της κρίσης.....σηκώνομαι από το κάθισμα, κάνω 2 βήματα. Κοντοστέκομαι. Κατσουφιάζω. Χαμογελάω. Συνεχίζω.

Κοτόπουλο

Το μεσημέρι μου δίνουν κάτι φαιοπράσινα χάπια σε σχήμα κοτόπουλου που στη μέση έχουν κάτι γραμμένο με μεγάλα γράμματα. 2 είναι νομίζω. Το Ε και το Σ. Το Σ και το Ε. Κοτόπουλο με γράμματα πρώτη φορά βλέπω. Σφραγίδα ίσως... αλλα γράμματα;

Μετά απο λίγο, το απόγευμα, βλέπω κάτι μικρά ανθρωπάκια να περπατάνε στο κράνος μου. Κάνουν κύκλους πάνω στη παραλλαγή, σαν τις Σουλιώτισσες και μετά απο λίγο πηδάνε και τσακίζοντε στο πάτωμα. Χεράκια, ποδαράκια, κεφαλάκια διαμελισμένα και σκορπισμένα...το μόνο που μένει άθικτο είναι το φωσφοριζέ μπλουζάκι που φοράνε. Μονόχρωμο, λαμπηρίζει όπως φθηνό εφέ τοξικού απο ταινία τρόμου του 80. Στη μέση μεγάλα γράμματα. 2 είναι πάλι νομίζω. 'Σημαδιακό' σκέφτομαι. Το I και το Q. To Q και το Ι. Κάτω δεξιά, με μικρά γράμματα σαν απο κομπιούτερ. Αριθμοί. Καθε ανθρωπάκι απο έναν δικό του, σαν φυλακισμένοι. Μα που ακούστηκε ξανα, φυλακισμένοι με φωσφοριζέ μπλουζάκια. Οι αριθμοί σε φθίνουσα διάταξη. Τώρα ήδη είμαστε στο 73. Αυτό σημαίνει ότι 24 μέρες και κάτι ψιλά θα φτάσουμε στο 0. Θα απελευθερωθούν όλα και μετά θα μείνω μόνος μου. Εγώ, οι σαρδέλες και η παραλλαγή. Οι φυλακισμένοι μου το σκάνε. Ένας πέφτωντας πρόλαβε να μου ψιθυρίσει στο αυτί ότι δεν τους αρέσουν οι συνθήκες πλέον, φύγαν αυτόι με τα μεγάλα νούμερα λεει που ήταν η έμπνευση. 'Οι καλύτεροι είναι τα μεγάλα νούμερα' είπε. 'Πάντα' σκέφτηκα.

Το βρήκα. Μάλλον θα είναι το κοτόπουλο. Ας κοπέι. Ίσως τα τοξικά μπλουζάκια τοτε συμφωνήσουν να φέρουν τα ανθρωπάκια τους πίσω στη φυλακή μου.

Πρόλογος

Cuban Mojito recipe

taken from www.tasteofcuba.com έρχεται και το κυρίως θέμα

the original authentic recipe from Havana Cuba

1 teaspoon powdered sugar
Juice from 1 lime (2 ounces)
4 mint leaves

1 sprig of mint
Havana Club white Rum (2 ounces)
2 ounces club soda

(If you repost this recipe or my comments, I'd love a link back to this web page as your source, thanks!) There are countless recipes for the Mojito (pronounced moh-HEE-toh), but this version is for the one Hemingway himself enjoyed at the Mojito's place of birth: La Bodeguita del Medio in Havana, Cuba. If you are throwing a Cuban theme party (Havana night themed party), definitely plan on serving mojitos.

Place the mint leaves into a long mojito glass (often called a "collins" glass) and squeeze the juice from a cut lime over it. You'll want about two ounces of lime juice, so it may not require all of the juice from a single lime. Add the powdered sugar, then gently smash the mint into the lime juice and sugar with a muddler (a long wooden device pictured below, though you can also use the back of a fork or spoon if one isn't available). Add ice (preferably crushed) then add the rum and stir, and top off with the club soda (you can also stir the club soda in as per your taste). Garnish with a mint sprig.

** Optional ** While the following isn't the authentic original Bodeguita del Medio Cuban recipe for a mojito, some people will take half of the juiced lime and cut into into four wedges to add to the glass. Another variation is to add Angostura bitters to cut the mojito's sweetness, which is a popular version in Havana hotels although not the true Bodeguita recipe. Some Cubans also use "guarapo" in place of the powdered sugar, which is a sugar cane syrup available in the Latin food section of some supermarkets and definitely in online Latin grocery stores (typically sold in 12 ounce cans just like soft drinks).

Ρεζίλι

Σήμερα ήπια και έγινα ρεζίλι. Ας έχει

isuz

Μερικές φορές η ζωή σου επιφυλάσει ευχάριστες εκπλήξεις που ένας άνυδρος γραφιάς σαν εμένα δεν μπορεί παρα να αποτυπώσει με φρασεις κλισέ. Ακόμα και έτσι, το μεγαλείο της στιγμής προυπάρχει. Συντηρείται μέσα στη συνείδηση ήσυχα, υπομονετικά, σχέδον ερωτικά μέχρι να έρθει η ώρα.

Ε, λοιπόν σήμερα ήρθε αυτή η ώρα. Και ένα έχω να σας πω φίλοι μου. Όταν αυτή η μνήμη βγαίνει απο τη κατάψυξη , τότε το μυαλό κάνει μπλονζον για να ακουμπήσει με τις άκρες των δαχτύλων του τον ξεχασμένο μου ρομαντισμό. Τότε κάτι δεν πάει καλά. Γιατί εσύ, έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο πονάνε οι γωνίες του τετραγώνου όταν σκάνε στο πάτωμα;

12 χρόνια

Γιατι?

Κάθε φορά που έχω εμπνευση δεν είμαι μπροστά στο pc για να τη γράψω?

“Dinosauria, We” by Charles Bukowski

Born like this
Into this
As the chalk faces smile
As Mrs. Death laughs
As the elevators break
As political landscapes dissolve
As the supermarket bag boy holds a college degree
As the oily fish spit out their oily prey
As the sun is masked
We are
Born like this
Into this
Into these carefully mad wars
Into the sight of broken factory windows of emptiness
Into bars where people no longer speak to each other
Into fist fights that end as shootings and knifings
Born into this
Into hospitals which are so expensive that it’s cheaper to die
Into lawyers who charge so much it’s cheaper to plead guilty
Into a country where the jails are full and the madhouses closed
Into a place where the masses elevate fools into rich heroes
Born into this
Walking and living through this
Dying because of this
Muted because of this
Castrated
Debauched
Disinherited
Because of this
Fooled by this
Used by this
Pissed on by this
Made crazy and sick by this
Made violent
Made inhuman
By this
The heart is blackened
The fingers reach for the throat
The gun
The knife
The bomb
The fingers reach toward an unresponsive god
The fingers reach for the bottle
The pill
The powder
We are born into this sorrowful deadliness
We are born into a government 60 years in debt
That soon will be unable to even pay the interest on that debt
And the banks will burn
Money will be useless
There will be open and unpunished murder in the streets
It will be guns and roving mobs
Land will be useless
Food will become a diminishing return
Nuclear power will be taken over by the many
Explosions will continually shake the earth
Radiated robot men will stalk each other
The rich and the chosen will watch from space platforms
Dante’s Inferno will be made to look like a children’s playground
The sun will not be seen and it will always be night
Trees will die
All vegetation will die
Radiated men will eat the flesh of radiated men
The sea will be poisoned
The lakes and rivers will vanish
Rain will be the new gold
The rotting bodies of men and animals will stink in the dark wind
The last few survivors will be overtaken by new and hideous diseases
And the space platforms will be destroyed by attrition
The petering out of supplies
The natural effect of general decay
And there will be the most beautiful silence never heard
Born out of that.
The sun still hidden there
Awaiting the next chapter.