Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

isuz

Μερικές φορές η ζωή σου επιφυλάσει ευχάριστες εκπλήξεις που ένας άνυδρος γραφιάς σαν εμένα δεν μπορεί παρα να αποτυπώσει με φρασεις κλισέ. Ακόμα και έτσι, το μεγαλείο της στιγμής προυπάρχει. Συντηρείται μέσα στη συνείδηση ήσυχα, υπομονετικά, σχέδον ερωτικά μέχρι να έρθει η ώρα.

Ε, λοιπόν σήμερα ήρθε αυτή η ώρα. Και ένα έχω να σας πω φίλοι μου. Όταν αυτή η μνήμη βγαίνει απο τη κατάψυξη , τότε το μυαλό κάνει μπλονζον για να ακουμπήσει με τις άκρες των δαχτύλων του τον ξεχασμένο μου ρομαντισμό. Τότε κάτι δεν πάει καλά. Γιατί εσύ, έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο πονάνε οι γωνίες του τετραγώνου όταν σκάνε στο πάτωμα;

12 χρόνια

Δεν υπάρχουν σχόλια: